Celem pracy jest porównanie charakterystyk kierowalności (łatwości kierowania) tego samego samochodu, lecz poruszającego się „do przodu” oraz „do tyłu”. Do zrealizowania celu pracy została wykorzystana metoda symulacyjna. Prędkość pojazdu ograniczono do 40 km/h, ponieważ wyższe prędkości byłyby trudne do osiągnięcia podczas ruchu samochodu na biegu wstecznym w warunkach rzeczywistych i uzyskane wyniki nie miałyby odniesienia do realnych sytuacji. Charakterystyki sterowności są bardziej korzystne podczas ruchu „do przodu” – samochód w całym rozpatrywanym zakresie przyspieszenia poprzecznego zachowuje charakterystykę podsterowną, która jest bardziej korzystna od zmiennej charakterystyki uzyskiwanej podczas ruchu „do tyłu”, gdy samochód, w zależności od wartości działającego na niego przyspieszenia poprzecznego, jest podsterowny lub nadsterowny, co czyni jego zachowanie nieprzewidywalnym i wymaga większej sprawności psychomotorycznej od kierującego pojazdem.