Celem pracy jest porównanie zwrotności (zdolności do ruchu po torach o małych promieniach krzywizny) tego samego samochodu poruszającego się „do przodu” oraz „do tyłu”. Określenia te są ujęte w cudzysłowach, ponieważ ich znaczenie zależy od przyjętego punktu widzenia. W niniejszej pracy uważa się, że samochód porusza się „do przodu”, gdy wektor jego zadanej prędkości jest skierowany ku jego przodowi. Można również określić, że ruch „do tyłu” to ruch samochodu na biegu wstecznym, natomiast „do przodu” – na pozostałych biegach.  Do zrealizowania celu pracy została wykorzystana metoda symulacyjna. Nie wykorzystywano modelu Ackermanna, lecz przestrzenny model dynamiczny, uwzględniający kąty bocznego znoszenia kół jezdnych. Badania wykonano dla następujących manewrów: ruch po torze o stałym promieniu na nawierzchni o dobrej przyczepności, ruch z „piłokształtnym” wymuszeniem na kole kierownicy oraz wjazd na stanowisko postojowe usytuowane równolegle do krawędzi jezdni. Prędkość pojazdu ograniczono do 40 km/h ze względu na charakter symulowanych manewrów (ocena zwrotności) oraz z tego powodu, że wyższe prędkości są trudne do osiągnięcia podczas ruchu samochodu na biegu wstecznym w warunkach rzeczywistych. Otrzymane wyniki wskazują na istotne różnice w zachowaniu się pojazdu w ruchu „do przodu” i „do tyłu”. Część z nich jest znana każdemu doświadczonemu kierowcy, co raczej tylko potwierdza przydatność zastosowanej metody symulacyjnej.