W pracy zaproponowano metodologię wirtualnego badania zderzeniowego TB51 wg normy PN-EN 1317 na przykładzie wybranej mostowej bariery ochronnej, z zastosowaniem uproszczonego modelu autobusu. Celowo zrezygnowano z wpływu zawieszenia, tarcia kół o nawierzchnię, obrotu wokół poziomych osi centralnych pojazdu oraz maksymalnie uproszczono strefy zgniotu. Celem jest skrócenie symulacji i umożliwienie szybkiej kalibracji modelu pojazdu. Takie podejście pomoże również jednostkom certyfikującym w ocenie wyników ze względu na uproszczenie i ujednolicenie pojazdów używanych w symulacjach uderzenia w barierę. Wyniki symulacji odpowiadające modelowi uproszczonemu porównano z wynikami symulacji dla modelu quasi-dokładnego oraz z wynikami eksperymentalnego testu zderzeniowego. Wykazano, że uproszczony model pojazdu może być zastosowany do badań certyfikujących bariery zmodyfikowanej w stosunku do bariery referencyjnej mającej certyfikat. Do symulacji testów zderzeniowych zastosowano nieliniowy jawny kod Metody Elementów Skończonych LS-Dyna v971.
Słowa kluczowe: mostowa bariera ochronna, test zderzeniowy TB51, metodologia modelowania numerycznego, walidacja numeryczna, walidacja eksperymentalna