Z analizy wypadków drogowych oraz badań sondażowych wynika, że dzieci w wieku 8-12 lat są często nieprawidłowo przewożone w samochodach. Wbrew obowiązującym przepisom część rodziców zabezpiecza dzieci wyłącznie pasem bezpieczeństwa, który przeznaczony jest dla osób dorosłych. W pracy została przedstawiona analiza wyników badań eksperymentalnych, których celem była ocena wpływu rodzaju zastosowanego urządzenia ochronnego dla dziecka na skuteczność działania pasa bezpieczeństwa podczas zderzenia czołowego. Uwagę skupiono na sposobie ułożenia taśmy pasa względem dziecka w skojarzeniu z jego obciążeniami dynamicznymi i kinematyką. W badaniach wykorzystano manekin P10, reprezentujący dziecko w wieku około 10 lat. Rozważono trzy warianty zabezpieczenia manekina podczas zderzenia: manekin siedział bezpośrednio na fotelu samochodu, na podstawce podwyższającej bez oparcia oraz na podstawce z oparciem. Manekin zapięty był za pomocą standardowego pasa bezpieczeństwa. Badania przeprowadzono na stanowisku zderzeniowym w Przemysłowym Instytucie Motoryzacji w Warszawie. Uzyskane wyniki pokazują ważne relacje pomiędzy rodzajem zastosowanego urządzenia ochronnego a obserwowanymi obciążeniami głowy i torsu manekina. Potwierdzają, że dzieci nie powinny być zabezpieczane wyłącznie pasem dla dorosłych, bowiem ułożenie pasa względem ciała dziecka nie tylko niekorzystnie wpływa na skuteczność jego działania, ale może także powodować obrażenia brzucha i szyi dziecka.