W artykule przedstawiono możliwości rozszerzenia zakresu okresowych badań technicznych pojazdów w zakresie bezpieczeństwa. Przeanalizowano następujące układy mechatroniczne: układ hamulcowy z ABS/ESP wraz z czujnikami, asystent hamowania BAS i system automatycznego hamowania, układ wspomagania kierownicy (elektryczny EPS), system kontroli ciśnienia w ogumieniu (TPMS), układy zabezpieczający osoby w pojeździe (SRS), system regulacji ustawienia reflektorów i asystent świateł drogowych i utrzymania toru jazdy.Zaproponowano cztery poziomy diagnozowania pozwalające kolejno, coraz dokładniej określać stan badanego układu. Kontrola na poziomie I, II i III polega na odczycie informacji z sygnalizatorów na desce rozdzielczej samochodu oraz danych pobranych z programu autodiagnostyki badanego układu poprzez tester diagnostyczny. Poziom IV polega na kontroli funkcjonowania całego układu na stanowisku diagnostycznym. Działanie badanego układu uruchamiane jest testerem poprzez gniazdo OBD w samochodzie. Efekt działania układu sprawdzany jest na stanowisku badawczym. Pozwala to wykrywać te niesprawności układu mechatronicznego, których nie wykrywają systemy diagnostyki pokładowej. Taki sposób diagnozowania powoduje konieczność synchronizacji programu testera (sygnałów wymuszeń) z pomiarami na stanowisku.