W pojazdach szynowych, ze względu na coraz to większe prędkości jazdy, prowadzi się prace nad udoskonalaniem układów hamulcowych tak, aby zatrzymanie pojazdu odbyło się na możliwie najkrótszej drodze hamowania. Również szereg zalet tego rodzaju hamulca, jak np. stały przebieg współczynnika tarcia w funkcji prędkości w stosunku do tradycyjnego hamulca klockowego, uzasadnia jego stosowanie i to zarówno w pojazdach kolejowych, jak i w pojazdach szynowych komunikacji miejskiej. Mimo wielu zalet układu hamulcowego, zamocowanie tarcz hamulcowych na osi pomiędzy kołami zestawu kołowego znacznie utrudnia kontrolę zużycia pary ciernej tarcza-okładzina. Wymusza ono na obsłudze i pracownikach zakładów naprawczych wchodzenie pod wagon w celu zdiagnozowania układu hamulcowego, sprawdzenia poprawności jego działania, kontroli zużycia oraz przeprowadzenia niektórych napraw bieżących. Brak stałego monitorowania zużycia elementów ciernych hamulca powoduje, że w niektórych przypadkach dochodzi do całkowitego zużycia okładzin ciernych i tarcia obsad hamulcowych o tarczę hamulcową. Celem artykułu jest wykorzystanie sygnału drganiowego obsad z okładzinami do oceny zużycia okładzin ciernych hamulca tarczowego, wyznaczając charakterystyki w dziedzinie częstotliwości, podczas badań na bezwładnościowym stanowisku hamulcowym.